Miasto jest w tej szczęśliwej sytuacji, że może wybierać między byciem kustoszem bohaterskiej przeszłości, albo jego najpopularniejszego wina. Dziś dobrze jest być mieszkańcem Egeru, ponieważ jego wielki powrót już się dokonał, syn marnotrawny wrócił z wieloletniej tułaczki i został przyjęty przez ojca. Eger ma wszystko, czego można oczekiwać od wspaniałego regionu winiarskiego. Jego wina charakteryzują się atrakcyjną kwasowością, dobrą strukturą i unikalnym, łatwo rozpoznawalnym charakterem. Białe i czerwone, wytrawne i, w mniejszym stopniu, słodkie — Eger stworzył wszystkie te rodzaje na swój sposób. Krajobraz, prawdziwa kultura, wciągająca rozrywka i zwiedzanie — wszystko w jednym miejscu, w Egerze.
POŁOŻENIE GEOGRAFICZNE
Znajduje się w północnych Węgrzech, na południowych stokach gór Bükk. Całkowita powierzchnia produkcyjna regionu winiarskiego Eger wynosi 22 162 hektary. Tylko 5732 hektarów z tego ogromnego obszaru jest obecnie wykorzystywanych pod uprawę winorośli.
GLEBA
Gleby są bardzo zróżnicowane i obejmują wapień, dolomit, łupek, tuf ryolitowy pochodzenia wulkanicznego, żwir na południu i osady bagienne.
KLIMAT
Jego klimat jest podobny do tego panującego w regionie Mátraalja, z wiosną przychodzącą dość późno, po której następuje stosunkowo krótki okres wegetacji. Jest to jeden z najchłodniejszych regionów winiarskich na Węgrzech, ze średnią roczną temperaturą wynoszącą 10,1°C.
SZCZEPY WINOROŚLI I TYPOWE STYLE WINA
Typowe białe odmiany to Hárslevelű, Olaszrizling, Leányka, Chardonnay, Muscat Ottonel (Ottonel Muskotály) i Müller-Thurgau (Rizlingszilváni po węgiersku), natomiast typowe ciemne odmiany to Kékfrankos, Merlot, Pinot Noir, Portugieser, Zweigelt, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc i Syrah.
Klimat Egeru jest jednym z najchłodniejszych na Węgrzech. Dlatego też wina cechują się dobrze zachowanymi pierwotnymi aromatami i orzeźwiającą kwasowością. Winogrona uprawiane są na zróżnicowanych glebach, co skutkuje znacznymi różnicami w stylu. Tak więc znajomość cech terroir, które odegrały rolę w rozwoju „stylu wina Eger" jest równie ważna, jak odmiany, dla których region ten stał się domem.
Przyglądając się białym winom, można wyróżnić dwa odmienne rodzaje, które wzajemnie się uzupełniają. Z jednej strony wielu producentów wytwarza wina lekkie, wytrawne, o podstawowych owocowych aromatach i wysokiej kwasowości, podczas gdy inni produkują wina z wysokiej jakości odmian, które dojrzewają w dębie, mają wyższy poziom alkoholu i mogą być butelkowane z zachowaniem odrobiny cukru resztkowego. Bogaty aromat sprawia, że pierwsze z nich sąłatwe w odbiorze, podczas gdy drugie cenione są za pełną, mięsistą budowę i oleistą gładkość. Királyleányka, Sauvignon Blanc i Muscat są najlepszymi odmianami do produkcji pierwszej kategorii, podczas gdy Olaszrizling, Leányka, Chardonnay i Pinot Gris (Szürkebarát) najlepiej reprezentują drugą. Furmint stanowił kiedyś część tradycji regionu, a od niedawna pojawia się ponownie jako przedstawiciel tego stylu. Kategoria Debrői Hárslevelű również stanowi dobre ramy, ale ramy te nadal potrzebują win, które je wypełnią. Możliwości odmiany czy terroir są obiecujące.
Utworzenie kategorii „Egri Csillag" w 2011 roku miało na celu umożliwienie producentom zaprezentowania możliwości terroir Egeru w odniesieniu do win białych. Zbiory pierwszego rocznika (2011) i jego następców dostarczyły wielu ciekawych, godnych uwagi win. Wykorzystanie aromatycznych odmian, takich jak Traminer, Sauvignon Blanc i Királyleányka, może spowodować, że ta marka zaistnieje również na rynkach międzynarodowych. Kategorie Egri Csillag Classic, Superior i Grand Superior różnią się od siebie pod względem koncentracji, złożoności i możliwości starzenia. Wina z kategorii Classic są wyraźnie lekkie, owocowe i przeznaczone do szybkiej konsumpcji, natomiast Superior i Grand Superior są produkowane z owoców o zupełnie innej jakości. Marka ma za zadanie pokazać piękno win z Egeru, skupiając się nie na odmianie, ale raczej na konkretnym terroir. Po trzech lub czterech latach wina te często doskonale się starzeją. Białe blendy są znacznie mniej powszechne w regionach winiarskich świata. Być może dlatego, że wszystko dzieje się szybciej, trudniej jest tak dobrać „assemblage" w taki sposób, by w trakcie leżakowania rozwinęła się prawdziwa harmonia, a nie mieszanina smaków.
Wino Egri Bikavér pojawiło się na Węgrzech pod koniec XIX wieku. Po odbudowie winnic po pladze filoksery odmiana Kékfrankos, znana wówczas jako Nagyburgundi, została zmieszana z Oportó i Kadarką, tworząc pełny blend o wysokiej zawartości alkoholu. Prawdziwym mistrzem tej marki był Jenő Grőber, który dodał do kupażu również Medoc Noir, aby wzmocnić budowę wina. Dobry marketing i staranna kontrola jakości sprawiły, że jest to jedno z najbardziej znanych win Egeru, a nawet Węgier, które do II wojny światowej cieszyło się dużym uznaniem na całym świecie. Szkoda, że w ciągu ostatnich 50 lat ta skądinąd chlubna marka została mocno nadszarpnięta.