Jest to typ wina z Villány stworzony z inicjatywy społeczności. Miało być winem lekkim, świeżym i odprężającym. Jego nazwa powstała jako gra słów, modyfikacja angielskiego słowa „ready" (gotowy), w którym litera „y" odnosi się również do pokolenia Y. Ma ono prezentować radosną, młodą twarz Villány, gdzie wiodącą rolę odgrywa Portugieser.
Głównym składnikiem kupażu powinien być Portugieser (dawniej Kékoportó) w ilości 51-66%, wraz z odmianami takimi, jak Blauburger, Kadarka, Kékfrankos i Zweigelt oraz jedynie bardzo niewielkim udziałem pozostałych dozwolonych szczepów. Szczepy dobierano tak, aby zapewnić, że RedY charakteryzuje się wyłącznie lekkimi aromatami świeżych czerwonych owoców jagodowych. Jednakże szczepy te nie są wymieniane na butelce, ponieważ wina powinny być symbolem spójności i stylu. Jest to przede wszystkim wino do posiłków gastronomiczne, zatem musi być rozlewane do butelek zakręcanych na zakrętkę i mieć jednorodny wygląd.
Villány prezentuje się jako kraina poważnych, przyjemnych win wysokiej jakości o pełnej budowie, na przykład Cabernet Franc (Villányi Franc), kupaży Bordeaux oraz innych blendów, jak również niektórych win jednoodmianowych. Jest to region winiarski Węgier położony najbardziej na południu, rozciągający się przez około 25 km. Większość z jego winnic leży na południowych stokach wzgórz Villány, charakteryzujących się zróżnicowanymi glebami wapiennymi, dolomitowymi i lessowymi. Panuje tu klimat kontynentalny z przeważającym wpływem śródziemnomorskim. Portugieser jest drugim najczęściej sadzonym szczepem, po Cabernet Sauvignon. Daje on harmonijne lekkie wina czerwone odzwierciedlające lżejszą, świeższą i radośniejszą twarz Villány.
W kupażu, którego podstawowymi komunikatami jest lekkość, świeżość i pijalność Portugieser odpowiada za świeże nuty czerwonych owoców jagodowych, Kadarka ożywia je swoją nutą przypraw, a Blauburger wnosi głębię koloru. Szczepy te charakteryzują się stosunkowo niskim poziomem tanin, co daje wina o lekkiej lub średniej budowie. Zweigelt wnosi zarówno nuty przypraw i kwiatów oraz nieco wyższe taniny, podczas gdy Kékfrankos nadaje mu dalszą złożoność i głębię. A jeszcze nie wspomnieliśmy o pozostałych dozwolonych szczepach.
Najważniejsze są własny ślad winiarza oraz wyżej wymienione kryteria: średnio nasycona fioletowo-rubinowa barwa, nuty owoców jagodowych, lekkie nuty kwiatowe i przypraw, świeża kwasowość i miękkie taniny. Najważniejsze, aby aromaty odmianowe przebijały się bez zbędnego wpływu aromatu dębu.