Prawdopodobnie bardzo dawno występujący szczep z Basenu Karpackiego lub Transylwanii, wynik naturalnego krzyżowania się szczepów Kövérszőlő i Leányka. Leányka najprawdopodobniej był znanym starym szczepem z Transylwanii, ale z jego drugim szczepem macierzystym wiążą się pewne niepewności. Sprzeczności dotyczą również jego innych nazw. Chociaż wielu autorów wspomina, że jest to synonim Feteasca Regala, autorzy anglojęzyczni i źródła statystyczne odrzucają to podejście i traktują Feteasca Regala i Királyleányka jako oddzielne szczepy. Państwowe zatwierdzenie na Węgrzech otrzymał w latach siedemdziesiątych XX wieku.
Wykorzystuje się go do produkcji przyjemnych jednoodmianowych win choć dobrze sprawdza się również w kupażach. Királyleányka zazwyczaj daje lekkie wina o świeżym, delikatnym aromacie i nutach przywodzących na myśl kwiaty winorośli i cukier. Wino rzadko starzone jest w beczkach.
Na Węgrzech szczep Királyleányka jest uprawiany na 915 hektarach. 286 hektarów znajduje się w regionie Balatonboglár, a 90 w regionie Tolna. Proporcjonalnie jest to najczęściej uprawiany szczep w Balatonboglár, ale po kilka hektarów tego szczepu można znaleźć w niemal każdym regionie winiarskim.
Samodzielnie daje on świeże, lekkie, owocowe wina oraz wnosi atrakcyjne cechy do kupaży. W niektórych lokalizacjach jest również wykorzystywany do produkcji wina bazowego dla win musujących.
Szczep daje stosunkowo blade białe wino o odcieniu cytrynowym, w zależności od regionu pochodzenia. Wina charakteryzuje lekka lub średnia budowa, średni poziom alkoholu i świeża kwasowość, oraz aromaty owoców cytrusowych, limonki i perfum, kiedy są młode. W winach mogą też pojawiać się nuty owoców pestkowych i przypraw, zależnie od terroir i stylu w jakim są produkowane.