Olaszrizling

Szczep prawdziwie środkowoeuropejski z Basenu Karpackiego, który ma wiele nazw. Chociaż szczep ten ma największe znaczenie na Węgrzech, w ościennych państwach również nasadzanych jest wiele krzewów Olaszrizlinga. Jego pochodzenie jest nieznane, ale niektóre źródła wiążą ten szczep z Europą Zachodnią sugerując, że dotarł do Basenu Karpackiego przez Francję. Inne źródła idą jeszcze dalej na zachód, twierdząc, że szczep winogron o podobnym DNA znaleziono w południowo-zachodniej Hiszpanii. Zgodnie ze słownikiem języka niemieckiego Duden, słowo „welsch" oznacza obcy lub południowy, zatem niemiecka nazwa Welschriesling (w Austrii) szybko rozróżniała pomiędzy tą winoroślą a ich własnym Rieslingiem, który jest całkiem innym szczepem; nie są one nawet ze sobą spokrewnione. Niektóre historie wiążą jego pochodzenie z północnymi Włochami, jak również z Chorwacją i Rumunią. Zatem być może najlepszym wyjściem jest trzymanie się jego środkowoeuropejskiego pochodzenia.

Szczep ten występuje głównie na Węgrzech i w krajach ościennych, na przykład w Chorwacji, gdzie jest nazywany Grasevina, ale również w Słowacji, Republice Czeskiej, Rumunii i Austrii. W Austrii z tego szczepu produkuje się wina niemal we wszystkich stylach, jakie można sobie wyobrazić. W Dolnej Austrii jest popularnym winem bazowym do win musujących, a w Styrii wytwarza się z niego lekkie owocowe wina, a z niektórych roczników nad jeziorem Nezyderskim powstają botrytyzowane słodkie wina.

Obecnie na Węgrzech szczep ten uprawiany jest na 3800 hektarach, a jego prawdziwym domem jest bez wątpienia Balaton, gdzie nawet dominuje w winnicach na północnym brzegu (Badacsony, Wyżyna Balaton i Balatonfüred-Csopak). Najczęściej spotyka się go w regionie Balatonfüred-Csopak, zwłaszcza w ChNP Csopak. Zasadniczo jest to wyłącznie Olaszrizling, chociaż opis wyrobu dopuszcza również dodatek Furminta w ilości do 15%. Csopak to ważny teren dla winiarstwa, a jego historia uprawy winorośli sięga ponad 2000 lat wstecz. Obszar ten charakteryzują wapienie i glina, jak również lessy i jego sławny czerwony piaskowiec z okresu permu.

Trudno jest go opisać ogólnie, ponieważ jest to neutralny szczep i może być wykorzystywany do produkcji win o bardzo zróżnicowanych stylach, od lekkich, cytrusowych, owocowych, świeżych, rześkich win, do win o prawdziwie pełnej budowie, oleistej teksturze i mineralnych nutach, jak również miękkiej kwasowości. Jego aromaty najczęściej są opisywane jako nuty kwiatu migdałowca, migdałów, zielonego jabłka oraz orzechów włoskich i laskowych. Jego neutralny charakter oznacza, że dobrze odzwierciedla swoje terroir.