W dzisiejszych czasach wino i regiony winiarskie niekoniecznie kojarzą się z tym obszarem, choć na przestrzeni wieków istniało wiele powiązań. Szlaki handlowe na zachód i rzeka Dunaj nadały tej części kraju wielkie znaczenie, nie jest więc przypadkiem, że zawsze wyprzedzała inne regiony Węgier pod względem rozwoju. Różnorodność kulturowa miast i wsi w zróżnicowanym krajobrazie sprawia, że obszar ten jest prawdziwym klejnotem. Winorośl i wino związane z Panonią od tysięcy lat są częściążycia codziennego od czasów rzymskich.
Tym, co najlepiej łączy regiony winiarskie tego makroregionu, jest chłodny klimat i różnorodnośćżywych win o wysokiej kwasowości. Jak na warunki pogodowe przystało, zdecydowanie więcej jest tu winogron białych niż czerwonych. Negatywne skutki globalnego ocieplenia są tu znacznie mniej odczuwalne, gdyż wina mają dobre rezerwy kwasowości. Niemniej jednak, w ciągu ostatnich dziesięciu lat wina te stały się wyraźnie pełniejsze i zyskały wyższy poziom alkoholu. Choć mają miękki i ujmujący charakter, są to również wina nadające się do starzenia. W niektórych miejscach rozszerza się również naturalne granice produkcji wina musującego, a do tradycyjnego regionu Etyek-Buda dołączają Mór, Neszmély i Sopron. W Pannonhalma od lat produkuje się doskonałe wina czerwone, ale potencjał szczepu Pinot Noir nie został jeszcze wykorzystany we wszystkich regionach winiarskich.
Makroregion winiarski Górnej Panonii rozciąga się wzdłuż pasm, wzgórz i zboczy Vértes, Buda, Gerecse, Kőszeg, Sopron, Velence i Pannonhalma, na wysokości od 150 do 400 metrów nad poziomem morza. Klimat kształtowany jest przez wilgotne, chłodne prądy powietrza oceanicznego z północy oraz wpływy śródziemnomorskie z południa. W regionie przeważają leśne gleby brunatne pochodzenia aluwialnego. Makroregion rozciąga się na stosunkowo dużym obszarze 5500 hektarów i obejmuje różne pasma wzgórz od Budapesztu do zachodniej granicy kraju. Dlatego też uprawiane odmiany winorośli są również bardzo zróżnicowane, od Kékfrankos przez Ezerjó do Chardonnay.
